Door de tuin geleid
Zwijndrecht - Jij laat je niet om de tuin leiden: Pasen is toch wensdenken, vluchtgedrag?
Graftuin
Geliefde doden brengen we naar een graftuin en daar laten we het bij. Een zware steen scheidt ons, onafwendbaar. Onze kant van de steen, daar kunnen we bloemen leggen, emoties uiten of wegslikken. Onze kant is overzichtelijk, al maakt het leven doodmoe en weegt de dood er zwaar. Geboortedatum, sterfdatum, een mensenleven ertussenin. Keiharde realiteit.
Rolling stone
In zo’n graftuin wordt het Pasen: één steen weggerold, één graf moest loslaten. En niet alleen jij hebt je bedenkingen, niemand was er ontvankelijk voor! Jezus’ intimi kwamen in shock bij het graf vandaan. Een leeg graf: wie weet daar nu raad mee? Het roept paniek en verbijstering op. Je tuned niet zomaar in op de rock and roll van Pasen. Woorden bloeien ongedacht open: Hij leeft, ook voor jou!
Doodgewoon
Maar mensen gaan zo makkelijk niet open. Geen paasbericht verstopt dit: het werd door Jezus’ eigen mensen eerst gewoonweg niet geloofd. Zit de dood ons dan zo ‘tussen de oren’, dat we dit nieuwe Leven niet aankunnen? Zijn we zo ‘van God los’ dat onze antenne voor de nieuwswaarde van Pasen alleen maar ruis oplevert? Of biedt het ook openheid, ruimte: als je het niet kunt geloven, de doodsheid van het leven je als een steen op het hart ligt – dan is het daarmee voor jou niet ‘einde oefening’: dat overkomt ‘de eersten, de besten’?! Ik kan me levendig voorstellen dat je moeite hebt met Pasen: niet te harmoniëren met jouw donkere kijk op het bestaan, die keiharde feiten en zo….
Er is een steen verlegd
Pasen is menselijk niet te ‘vatten', maar er is wel iets gaan ‘rollen', al kun je dat niet vangen in formules, algoritmen, diepzinnigheid, laat staan in kleingeestigheid. De rock and roll van Pasen: er kan iets gaan ‘rollen', ook in jouw leven. Als Jezus werkelijk de Levende is, door geen grafsteen tegen te houden - dan gaat ook die steen op je hart schuiven... Je kunt de steen niet zelf wegrollen, nee, maar dat hoeft ook niet. Er is een God in de hemel en dat van achter de steen is zijn domein. Machten en rijken gaan onder, filosofieën en religies komen en gaan, en zelfs grote namen verstenen in standbeelden. Maar Jezus leeft! En Hij doet leven! Ik wens je een opstandig en opgewekt Pasen toe!
Tekst: ds. René Wouda
